Hikaye-Öykü

Nisan 1

Korkunçtu! Yüzü nasıl bu kadar çabuk sararabildi anlayamadım! Yok, kızardı galiba…  Tamam,  önce sarardı,  sonra kızardı.  İkisi de çar çabuk…  Anlayamadım işte. Beni kahreden de gerçeği söyleyememiş olmam o arada…  O…

Mehmet’in Pabuçları…

Ahmet gözlerinde biriken yaşa aldırmaksızın elindeki pabuçları patlıcan moru kadife bir bezle sildi,  parlattı.  Her zamanki alışkanlıkla şahlanan tükürüğünü çarçabuk geri yuttu.  Çünkü tek yumurta ikizi olan kardeşi…

Karı ve Koca

Kadın, sevgilisini sessizce kapıdan geçirdi.  Alel acele taktığı sutyenini düzeltti. Suratındaki şehvet izlerini pembe bir pamuk içerisine gömdü. Yatak çarşaflarının ağzını sıkıca bağlayıp makineye tıktı….